TOROSLARDA BİR İLKBAHAR (YAVCA KUŞKAYASI)



        “Dağlarına bahar gelmiş memleketimin.” Ahmet ARİF’in günlerdir dilime doladığım, mırıldandığım bu muhteşem dizesi, zaten gitmek için bahane aradığım Toroslara savrulmama yetti. Baharın bu güzel günlerinde kendini o dağlara atasın gelmez mi? Eteklerinde açan papatyaların, sütleğenlerin, mor gıncıfırlıların ve adını bilmediğin çiçeklerin üzerine uzanasın ve onları koklamak, hissetmek,  yaşamak için onlarca kilometre gidesin gelmez mi? Benim geldi doğrusu ve kendimi Torosların eteklerinde buldum.


     
     2100 rakımlı Kuşkayası tepesine tırmanırken, sürpriz bir şekilde karşıma çıkan muhteşem pınarlardan içtiğim billur sular, yükseklerde uçan atmacaların sesleri ve Kuşkayası’nın  doruklarından  hiç eksik olmayan rüzgarın uğultusu, tarifi imkansız mutluluklara sürükledi beni.

      

     Toroslarda, doğa her zaman ilgi çekicidir. Farklı güzelliklere gebe olan Orta Toroslarda ılıman     Akdeniz ikliminin de etkisiyle, ilkbaharla birlikte her bir yanda yemyeşil bir bitki örtüsü oluşur. Bu da bitki ve hayvan çeşitliliğinin artması demektir. Tüm bunlar da Torosları geçmişte ve günümüzde cazibe merkezi yapmaya yetmiştir. 


        Yavca’dan sekiz kilometre kadar bir tarmınışla çıkılan Kuşkayası’ndaki yangın gözetleme kulesi, emsalleri içinde ön plana çıkar. Bunu sağlayan da,  Kuşkayası’ndan alabildiğine geniş bir alanı görme kolaylığıdır. Tepenin bu özel durumu, belli ki tarihi dönemlerde de gözlem açısından kule gibi değerlendirilmiş. Tepenin çevresinde az da olsa görülen surlar ve karşı yamaçlardaki mağaralar, buradaki tarihi yerleşimi gözler önüne serer. Kuşkayası’nın zirvesinden yükseklerden uçan bir kartalın görüş açısı kadar geniş bir alanı gözleme şansına sahipsiniz. Kuzeyde Bolkar dağları, Yıldız dağları; güneyde Mersin, Tarsus ve Akdeniz görüş alanınız içindedir. Tepeye çıkarken oluşan yorgunluğunuzu, bu uçsuz bucaksız manzarayı izlerken unutacağınızdan hiç şüpheniz olmasın.


         Kuşkayası’ndan inip geldiğim yoldan geri dönmektense, gördüğüm büyüleyici manzaraların içinde kaybolmayı, o güzelim yeşil dokuyla bütünleşmeyi tercih ettim ve yönümü Fındıkpınarı yaylasına çevirdim. Çoktan yüz yaşını devirmiş, ancak yetişkin iki insanın gövdesini kucaklayabileceği kalınlıktaki karaçamların huzur veren gölgesinde ilerledim. Kilometrelerce yürüdüğüm dağ yollarında doğanın sağaltıcı gücünü tüm hücrelerimde hissettim.


        Memleketimin dağlarına ilkbahar gelmiş dedim ben de,  Ahmet ARİF’i anarak. İyi ki böyle Anadolu’yu anlatan ve yaşatan büyük ozanlarımız var diye şükrettim. Sonra uzanıverdim papatyaların üstüne, toprağın kokusunu hissettim, içime çektim ve başladım yine  “İçerde” şiirini özgürce okumaya: 
  
                                                          Haberin var mı taş duvar?
                                                          Yastığım, ranzam, zincirim,
                                                          Uğrunda ölümlere gidip geldiğim
                                                          Zulamdaki mahzun resim.
                                                          Görüşmecim yeşil soğan göndermiş
                                                          Karanfil kokuyor cıgaram
                                                          Dağlarına bahar gelmiş memleketimin...

                                                                                                                                             18.04.2018












Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KARANLIKDERE ŞELALESİ

Resim
          Bazı şelaleler vardır, adı herkes tarafından bilinir. Antalya’da Düden, Manavgat; Mersin’de Yerköprü, Erzurum’da Tortum Şelalesi gibi. Bu şelalelerin hepsi de sundukları sınır tanımayan görsellikleriyle, şöhretlerini sonuna kadar hak ederler. Yine bazı şelaleler de vardır, bırakın gidilip görülmeyi, var oldukları şehirde bile adları bilinmez. Mersin’in Karanlıkdere Şelalesi bunun en güzel örneklerindendir.           Bu kadar güzel bir doğa harikasının az bilinirliğinin iki önemli sebebi var aslında. Birincisi şelalenin oldukça sapa bir yerde olması, ikincisiyse şelalenin yer aldığı derenin su rejiminin düzensiz akması. Sonbahardan itibaren yağmur ve kar sularının dereyi beslemesiyle coşan şelale, yazları kurak geçen Akdeniz iklimiyle coşkusunu tamamen yitirir. Oysa insanoğlu, böyle güzellikleri en çok yaz mevsiminde görmek ister. Çünkü şelaleler her zaman etrafına olağanüstü serinlikler yayar. Karanlıkdere Şelalesi de maalesef Mersinlileri, sıcak geçen yaz mevsiminde bu
Devamı

ÇUKURKEŞLİK GEZİ NOTLARI

Resim
                                                        ÇUKURKEŞLİK GEZİ NOTLARI Güzel bir mart sabahında, Mersin’in Çukurkeşlik köyüne gitmek için birçok nedenim vardı aslında. Bunları tek tek sıralamadan önce köyün keyifle geçilen yolundan bahsetmeliyim. Mersin’e 20 km uzaklıktaki bu şirin köy, adından da anlaşılacağı üzere Torosların eteklerindeki kanyonlardan birinin içinde, etrafı yükseltilerle çevrili çukur bir alanda kurulmuş. Mersin’in kuzeyindeki köye; Karaisalı, Çavak, Hamzabeyli ve Işıktepe köylerinden geçilerek ulaşılır. Eski adı Efreng olan Müftü deresinin kıyısı boyunca uzanan yoldaki ilerleyişinize, Torosların eriyen kar sularının şırıltısı eşlik eder. Baharın yaklaştığı bu günlerde, derenin iki yanında uzanan portakal ve limon ağaçlarının açmaya başlayan çiçeklerinin kokusu da “ İyi ki Akdeniz ikliminde yaşıyorum” cümlesini kurdurur size.           Yeni dünya, şeftali, portakal, üzüm ve kivi gibi birçok meyvenin yetiştiği köye ulaştığınızda, önce tüm ruhunuzu sar
Devamı

ALADAĞ YERKÖPRÜ / KÜP ŞELALELERİ GEZİ NOTLARI

Resim
   Adana’nada meşhur bir söz vardır “Aladağ’dan serin” diye. Her ne kadar bu söz, rahatlıkta zirve yapmış, vurdumduymaz insanlar için söylense de Aladağ,   gerçekten de Sıcak Adana’nın oldukça serin bir ilçesidir. İlçenin girişindeki tabelada ,”Serin olun Aladağ’dasınız” sözü, Aladağlı’ları ve yaşadıkları toprakları en güzel şekilde ifade ediyor doğrusu. İlçenin serinliğinin asıl sebebi,   sırtını dayadığı   Aladağlar’dan kaynaklanıyor olsa da bir diğer sebebi   ilçe sınırlarından geçen Zamantı Irmağı’dır. Kayseri’nin Şerefiye köyünden doğan ırmak, Adana’ya seksen kilometre kala, Aladağ ilçesinde Seyhan nehriyle birleşene kadar,   kıvrım kıvrım akarak karşımıza tarifsiz güzellikte doğa manzaraları sunmakta. Küp köyü yakınlarındaki Küp (Yerköprü) şelaleleri de bu muhteşem güzelliklerin yansıması olarak karşımıza çıkıyor. Bu güzelliklere ulaşmak için Adana’dan yüz yirmi kilometrelik bir mesafeyi aşmayı göze almalısınız. İmamoğlu ilçesinde vereceğiniz bir mola yolculuğunuzu oldukça ko
Devamı